VISITA Á UNIVERSIDADE DE SANTIAGO: DESCUBRINDO VOCACIÓNS

Este é o segundo ano que o noso alumnado acude aos encontros que a USC organiza. É unha oportunidade para ter ese primeiro contacto coa vida universitaria. A Universidade de Santiago establece varios itinerarios e cada alumno pode visitar dúas escolas universitarias. Recibe aos alumnos cun agasallo, facéndolles entrega dun cartafol. 

A visita realizouse o xoves da semana pasada. Era o último día dos tres, nos que a USC realizaba estas xornadas. Alí nos atopamos con alumnos doutros centros de Galicia. Nós levamos a trinta e dous alumn@s de bacharelato. Eu acompañei aos alumnos que tiñan interese nos estudos do ámbito sanitario: mediciña e enfermaría. 
No primeiro caso, recibiunos a vicedecana da facultade, no salón de actos. Antes de empezar a presentar a titulación, excusouse por non ser posible facer o percorrido polas instalacións, que sempre é algo que o alumnado lle gosta. Explicou que na facultade hai máis de 2300 alumnos estudando, e visitar as distintas dependencias interrompe a actividade académica. Antes de presentar o grao, enumerou as distintas motivacións polas que un alumno decide escoller mediciña:

• Ten pouco paro
• Altruismo, interese científico
• Influencia do entorno ( por ex. a familia )
• Prestixio social
• Un bo expediente no bacharelato

Fixo fincapé, en que algunhas das razóns enumeradas anteriormente, é un erro, xa que un profesional da mediciña, precisa unha gran fortaleza física e emocional. Supón cuidar dos demáis e isto, ás veces desgasta. Para ilustralo cun exemplo, citou, ter que comunicar a un paciente unha enfermidade mortal, para a que non hai cura.
Tamén insistiu en que a profesión precisa ter intelixencia emocional para saber manexar o sufrimento dun paciente, un medico trata con persoas enfermas, non coas enfermidades. 

Sacando conclusións de todo o esposto:

1.  Exercer a mediciña require vocación. 
2.  Hai que facer unha carreira que a un lle guste. "É algo para toda a vida"

Esto podería ser extensible para outras moitas profesións, como pasa non caso da educación.

Foi un grande acerto por parte da facultade, que dúas alumnas de 2º curso, contasen a súa experiencia, e polo que puiden apreciar, os alumnos agradeceron saber que as procedencias para acceder á carreira, son muy distintas e variadas e ata hai estudantes, aos que non lles chegou a nota do bacharelato e selectividade e optaron por facer un ciclo antes de cumprir o seu soño.

En enfermaría puidemos visitar as instalacións. Algunhas delas como os laboratorios, permitiulles ver aos alumnos o material sanitario e simuladores para a realización das prácticas.

Non quero rematar esta publicación, sen dicir que a vicedecana mostrounos fotografías das primeiras mulleres que se formaron para ser médicas. Dúas delas eran xemelgas e que aínda que chegaron a ser personaxes ilustres para a súa época, durante a súa formación eran rexeitadas por compañeiros e mesmo por profesores, chegando en algunhas ocasións a ter que vir escoltadas á facultade, soamente pola súa condición de muller. MÁGOA!!! de non recoller os nomes delas para citalas agora... persoalmente póñenseme os pelos de punta saber que estas cousas ocorreron na historia. A saber.... as calamidades que tiveron que pasar.